معماری ایرانی محدودیت ندارد، شاید این جمله در نگاه اول شبیه به کلیشه‌های همیشگی ما باشد اما در حقیقت مفاهیم و عناصر موجود در معماری ایرانی، این اجازه را به معمار می‌دهند تا گاه با تغییر یا ترکیب عملکردهای معماری، گاهی با تغییر فرم ها و گاهی نیز از در هم آمیختن مفاهیم به طرحی برسند که از هر نظر دارای شاخصه‌های کیفی مورد نظر کاربران باشد.